วันศุกร์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2557

กัมพูชา (Cambodia)

กัมพูชา (Cambodia)


ชื่อทางการ : ราชอาณาจักรกัมพูชา (Kingdom of Cambodia)
ที่ตั้ง : กัมพูชาตั้งอยู่กลางภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีพรมแดนทิศเหนือติดกับประเทศไทย (จังหวัดอุบลราชธานี ศรีสะเกษ สุรินทร์ และบุรีรัมย์) และลาว (แขวง อัตตะปือและจำปาสัก) ทิศตะวันออกติด เวียดนาม (จังหวัดกอนทูม เปลกู ซาลาย ดั๊กลั๊ก ส่องแบ๋ เตยนิน ลองอาน ด่งท๊าบ อันซาง และเกียงซาง) ทิศตะวันตกติดประเทศไทย (จังหวัดสระแก้ว จันทบุรี และตราด) และทิศใต้ติดอ่าวไทย
พื้นที่ : ขนาดกว้าง 500 กิโลเมตร ยาว 450 กิโลเมตร มีพื้นที่ทั้งหมด 181,035 ตารางกิโลเมตร หรือมีขนาดประมาณ 1 ใน 3 ของประเทศไทย เส้นเขตแดนโดยรอบประเทศยาวประมาณ 2,000 กิโลเมตร โดยมีเส้นเขตแดนติดต่อกับประเทศไทยยาว 798 กิโลเมตร
เมืองหลวง : กรุงพนมเปญ (Phnom Penh)
ประชากร : 14.1 ล้านคน (ปี 2548) ประกอบด้วย ชาวเขมรร้อยละ 94 ชาวจีนร้อยละ 4 และอื่น ๆ อีกร้อยละ 2 มีอัตราการเพิ่มของประชากรเฉลี่ยร้อยละ 2 ต่อปี
ภูมิอากาศ : ร้อนชื้น มีฤดูฝนยาวนาน อุณหภูมิโดยเฉลี่ย 20 - 36 องศาเซลเซียส
ภาษา : ภาษาเขมรเป็นภาษาราชการ ส่วนภาษาที่ใช้โดยทั่วไป ได้แก่ อังกฤษ ฝรั่งเศส เวียดนาม จีน และไทย
ศาสนา : ศาสนาประจำชาติ คือ ศาสนาพุทธ นิกายเถรวาท (แยกเป็น 2 นิกายย่อย คือ ธรรมยุตินิกายและมหานิกาย) และศาสนาอื่นๆ อาทิ ศาสนาอิสลามและศาสนาคริสต์
สกุลเงิน : เงินเรียล (Riel : KHR) อัตราแลกเปลี่ยน 4,000 เรียลเท่ากับ 1 ดอลลาร์สหรัฐ หรือประมาณ 100 เรียล เท่ากับ 1 บาท
ระบอบการปกครอง : ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา โดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขภายใต้รัฐธรรมนูญ

ราชอาณาจักรกัมพูชา  (Kingdorm  of  Cambodia)
เป็นชื่อทางการของประเทศกัมพูชา หรือที่เรารู้จักกันในอีกชื่อว่า   "เขมร"   กัมพูชาเป็นแหล่งอารย 
ธรรมอันยิ่งใหญ่ของอาณาจักรขอมโบราณ  ปัจจุบันโบราณสถานที่หลงเหลืออยู่เป็นแหล่งท่อง 
เที่ยวที่สำคัญของโลก  และได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกโลก
ในอดีตนั้นชนชาติที่อาศัยอยู่ในดินแดงนี้คือ "ขอม"   ต่อมาเรียกว่า   "เขมร"   จนเป็นกัมพูชาเช่น 
ปัจจุบัน ประชากรที่อาศัยอยู่ในประเทศกัมพูชาส่วนใหญ่เป็นชาวกัมพูชาร้อยละ 96   นอกนั้นเป็น 
ชาวเวียดนาม  จีน  และอื่นๆ
กัมพูชาแต่เดิมเคยตกเป็นอาณานิคมของประเทศฝรั่งเศสตั้งแต่ปี พ.ศ. 2406 ต่อมาได้มีการเรียกร้อง

เอกราชคืนจากฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2490 ซี่งในขณะนั้น ฝรั่งเศสกำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบในสงครามกับ
         เวียดนาม จึงได้ตกลงให้เอกราชแก่กัมพูชา และในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2497 กัมพูชาจึงได้รับเอก
         ราชอย่างสมบูรณ์ตามข้อตกลงในสนธิสัญญาเจนีวาพร้อมกับลาว และเวียดนาม
ชาวกัมพูชาในปัจจุบันมีอุปนิสัยที่พร้อมจะจับจ่ายใช้สอยเพื่อแสดงถึงฐานะของตน  และแม้กัมพูชา 
และเป็นสังคมเกษตรกรรม   แต่ชาวกัมพูชาบางส่วนหารายได้ให้มากขึ้นด้วยการขายที่ดินให้ชาว 
ต่างชาติ  แล้วนำเงินมาซื้อรถ  โทรศัพท์มือถือ  เครื่องใช้ไฟฟ้า  หรือซื้อทองเก็บสะสมแทนเงินสด

กัมพูชาเป็นเมืองเกษตรกรรม ประชากรราวร้อยละ 85   ประกอบอาชีพเกษตรกรและอาศัยอยู่ในชน 
บท  อาชีพหลักของชาวกัมพูชาคือ   เกษตรกรประมาณ ร้อยละ 70  อยู่ในภาคบริการประมาณร้อยละ 17   
เป็นลูกจ้างโรงงานประมาณร้อยละ 8  และแรงงานก่อสร้างประมาณร้อยละ 5  ประชากรส่วนใหญ่มีรายได้ไม่สูงนัก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น